Opracowane zagadnienia!!!

Tak jak dziś ustaliliśmy, opracowałam sześć pierwszych zagadnień. Zamieszczam je poniżej, potem każdy niech wkleji swoją część Smile

Życzę miłej nauki i powodzenia na egz Laughing

Wariabilizm - pogląd filozoficzny, według którego wszystko jest zmienne, czy też, jak to określił Heraklit z Efezu wszystko płynie (gr. panta rhei). Wariabilizm jest poglądem przeciwstawnym do poglądu Parmenidesa z Elei o jedności i stałości bytu.

Idealizm obiektywny - idea głosi, że myśli i mądrość są pierwotne w stosunku do wszelakiego bytu. Przykładem takiego idealizmu jest idealizm stworzony w starożytnej Grecji przez Platona. Platon twierdził, iz wszystko "płynie" niczym rzeka Heraklita. Głosił, że świat realny nie jest jedyny. Aby zobrazować swą myśl, posługuje się Alegorią Jaskini. Po swoich obserwacjach otoczenia Platon wykrywa, że podobieństwa zjawisk w przyrodzie świadczą o ograniczonej liczbie form, które są "nad" i "za" tym, co widzimy. Natomiast owa idea stanowi specyfikę myśli. Do Platona odnosi się również stwierdzenie miłości platonicznej.

Hylemorfizm – stanowisko w teorii bytu i filozofii przyrody, według którego każdy byt jest ukonstytuowany przez materię i formę. Za pomocą tego założenia można wyjaśnić m. in. fakt zmian substancjalnych - przechodzenia jednej substancji w inne substancje, tzn. ginięcia jednej substancji przy jednoczesnym powstawaniu innych. Hylemorfizm sformułowany został przez Arystotelesa, a następnie przyjęty przez tomizm. Dla Arystotelesa ani materia, ani idea nie były substancjami, natomiast i jedna i druga były składnikami substancji. Materia natomiast nie istnieje samodzielnie, tak samo jak nie istnieją idee - wszystko to są abstrakcje. Naprawdę istnieją tylko konkretne zespoły materii i formy.

Dualizm - jest poglądem filozoficznym, wyrastającym z metafizycznych rozważań nad przyrodą. Jest jednym z nurtów udzielających odpowiedzi o rodzaj substancji istniejących w przyrodzie. Dualizm zakłada, że w przyrodzie istnieją zarówno substancje duchowe (dusze) jak i substancje cielesne (ciała). Według dualizmu ciała są podłożem zjawisk fizycznych, dusze są podłożem zjawisk znanych nam z doświadczenia wewnętrznego (myślenie, cierpienie, radość, itp.)

Eudajmonizm - (z gr. "szczęśliwy", dosł. "mający dobrego ducha") – stanowisko etyczne głoszące, że szczęście (eudaimonia) jest najwyższą wartością i celem życia ludzkiego. Eudajmonizm występuje prawie wyłącznie w teoriach etycznych hellenizmu. Eudajmonista rozumie szczęście inaczej, niż zazwyczaj rozumie się je współcześnie: nie jako subiektywne zadowolenie, ale jako pewien stan zachodzący na skutek właściwego postępowania.

Etyka - (z gr. ethos – "zwyczaj") – dział filozofii, zajmujący się badaniem moralności i tworzeniem systemów myślowych, z których można wyprowadzać zasady moralne. Ustala takie kategorie jak dobro i zło, odpowiedzialność, sumienie, powinność, wytycza zasady i normy moralnego postępowania.

Post został pochwalony 0 razy

możecie jeszcze pogrubic czcionke jeśli ktoś wział temat kóry był napisany jako b.ważny ! Smile

Post został pochwalony 0 razy

Hej Wszystkim
pojęcia moje to : feminizm - komunitaryzm i archaizm ( nie jestem pewna czy akurat tak ma brzmieć to pojęcie .... po przeczytaniu stwierdzam ze pojęcie to kompletnie nie ma sie do naszych wykladow z filozofii - wg mnie jest to blednie przepisane - a powinno byc anarchizm <-> zamieszczam również to pojęcie )
dopisałam jeszcze gender studies ( sprawdzcie sobie bo jest bład na naszym @ w pisowni ! )

FEMINIZM od łac. femina - kobieta) - ideologia i ruch społeczny związany z ruchem równouprawnienia kobiet.
Istnieje wiele odmian feminizmu, ze względu na różnice (głównie etniczne i polityczne) między jego zwolennikami oraz z powodu zmian światopoglądowych, jakie zachodzą w samym ruchu feministycznym. Dzisiaj pod pojęciem feminizmu rozumie się przede wszystkim nowy ruch feministyczny. Jednakże wszystkie nurty feminizmu oparte są na przekonaniu o dyskryminacji kobiet ze względu na ich płeć, prawie kobiet do emancypacji, sprzeciwie wobec seksizmu. Feminizm opiera się na założeniu o dualizmie płci i chęci zwyciężenia dotychczas występującej w historii dominacji mężczyzn. Feministki i feminiści dążą do przekształcenia tradycyjnych relacji między płciami, uważanych za zniewalające jednostkę. Feministki nie chcą zamiany miejsc między kobietami i mężczyznami. W feminizmie podkreśla się szczególną naturę kobiet, która jest równowarta z naturą mężczyzn. Zakłada się, że uznanie kobiecych wartości i sposobu życia jest cenne zarówno dla mężczyzn jak i dla kobiet. Radykalne feministki mówią o oddzieleniu się od mężczyzn poprzez doprowadzenie do panowania kobiet - matriarchatu, umiarkowane mówią o wzajemnym uzupełnianiu się płci. Ich szczególna uwaga poświęcona jest przeciwdziałaniu dyskryminacji i gorszemu traktowaniu kobiet ze względu na ich cechy, sposób myślenia i osiągnięcia w różnych dziedzinach życia.
Od momentu swego powstania feminizm jest krytykowany z wielu stron. Ponieważ pod pojęciem feminizmu kryje się wiele bardzo różnych, częściowo sprzecznych ze sobą prądów, można mówić o krytyce poszczególnych aspektów w myśleniu feministycznym.

KOMUNITARYZM (lub komunitarianizm) – nurt we współczesnej filozofii polityki, podkreślający ważność i wartość wspólnot w społecznym życiu człowieka. Narodził się jako odpowiedź na proceduralny liberalizm sformułowany przez Johna Rawlsa. Komunitarianizm traktuje jednostkę nie jako abstrakcyjne indywiduum, lecz zawsze jako część otaczającej ją wspólnoty/ wspólnot (rodzina, grupa sąsiadów). Podkreśla się znaczenie tradycji i społecznego kontekstu w dokonywaniu ocen moralnych, przez co zarzuca się niekiedy tej koncepcji relatywizm.
Komunitarianizm przez jednych jest uważany za nurt alternatywny wobec liberalizmu, przez innych zaś za jeden z nurtów liberalizmu w filozofii polityki. Komunitaryzm powstał i jest popularny (głównie jako model metodologiczny) w Stanach Zjednoczonych. Został również przyjęty także wśród myślicieli europejskich. Główne założenia nurtu zostały wyrażone w manifeście pod tytułem "Komunitariańska Platforma Programowa. Społeczeństwo Responsywne: Prawa i Obowiązki". Najbardziej znani przedstawiciele tego nurtu to Amitai Etzioni, Charles Taylor

GENDER STUDIES - nauka społeczna, której obszarem dociekań jest gender - społeczno-kulturowa tożsamość płciowa. tudia te wyrosły w latach 70. XX w. z tzw. women's studies jako akademicki efekt działań drugiej fali feminizmu. Analiza podejmowana w gender studies dotyczy m.in. kulturowych i społecznych procesów konstruowania norm męskości i kobiecości, internalizacji owych norm oraz społecznych konsekwencji ich obowiązywania. Problematyka płci kulturowej analizowana jest w powiązaniu z kwestiami klasowymi, etnicznymi, rasowymi, religijnymi i innymi. Ważnym obszarem analiz w obrębie gender studies jest nienormatywność płciowa: zjawiska transseksualizmu, transgenderyzmu czy androgynii. Przedmiotem badań w gender studies jest także seksualność, w tym szczególnie normy seksualne oraz obszary seksualnej nienormatywności.
Ważnym paradygmatem studiów gender jest teoria społeczeństwa patriarchalnego, zgodnie z którą kobiety są ofiarami instytucjonalnie utrwalonej męskiej dominacji w społeczeństwie i kulturze. Dominacja ta, uzasadniana naturalną nierównością biologiczną płci, prowadziła do wykluczenia kobiet z najważniejszych obszarów życia społecznego (przede wszystkim z nauki, gospodarki, polityki i religii). Kobiecość konstruowana była jako odwrotność i uzupełnienie męskości, przypisywano jej cechy związane z wycofaniem, biernością i słabością, rezerwując dla kobiet podrzędne role w strukturze społecznej. Z tego powodu studia gender stanowią ważny element gender mainstreamingu, czyli strategii politycznej zmierzającej do likwidacji przejawów dyskryminacji kobiet i wypracowania stanu zrównoważonych relacji pomiędzy mężczyznami i kobietami.

ANARCHIZM - bez władcy") lub wolnościowy socjalizm – doktryna postulująca model społeczeństwa opartego na dobrowolnej współpracy, równości społecznej, solidarności międzyludzkiej i poszanowaniu wolności jednostki, odrzucająca potrzebę istnienia instytucji państwa, kapitalizmu oraz innych form władzy, wyzysku, przymusu i hierarchii, a także ruch społeczny dążący do realizacji tych celów. Anarchizm to system poglądów głoszący program całkowitego zniesienia przymusu, ucisku i wyzysku społecznego, postulujący powszechność, wolność, równość i sprawiedliwość społeczną oraz podając przykład anarchizmu kolektywistycznego, zbudowanie społeczeństwa bezklasowego opartego na społecznej własności środków produkcji. Były to przesłanki realizacji zasad równości we wszystkich dziedzinach życia społecznego i politycznego. Anarchizm dąży do osiągnięcia sprawiedliwości społecznej poprzez stworzenie społeczeństwa pozbawionego granic i podziałów etnicznych. Według anarchistów wszyscy są równi bez względu na narodowość, rasę, płeć, tożsamość seksualną, wiek, religię. Z tego powodu postulują oni utworzenie społeczeństwa bez podziału na klasy, w którym każda jednostka ma równy wpływ na wygląd życia społecznego. Anarchiści poddają krytyce wszelkie scentralizowane formy władzy politycznej i gospodarczej. Krytyka ta obejmuje zarówno państwa totalitarne, w których jednostka traci prawie całkowicie swą podmiotowość (człowieczeństwo), jak i państwa o ustroju demokracji parlamentarnej, w jakich obywatel posiada co prawda większy wpływ na swoje życie niż w państwach totalitarnych , ale nie jest to wpływ na tyle wielki, aby można było mówić o pełnej podmiotowości polityczno-społecznej wszystkich obywateli. Zdaniem anarchistów scentralizowana, odgórna władza, w większym lub mniejszym stopniu zawsze pozostaje poza kontrolą społeczną, wyobcowując się ze społeczeństwa.

Post został pochwalony 0 razy

No to poniżej mój pakiecik z eutanazją. Większość jest podkreślona na spisie z maila, więc na pewno się przyda :p Powodzenia w ryciu Very Happy

Eutanazja

Eutanazja (lub euthanazja, od gre. εὐθανασία, euthanasia – "dobra śmierć") – powodowane współczuciem przyśpieszenie lub nie zapobieganie śmierci w celu skrócenia cierpień chorego człowieka, zwykle na jego życzenie. Od połowy XX w. eutanazja jest omawiana w kontekście nauki (zwłaszcza biotechnologii), moralności (bioetyka), prawa, polityki i religii.
Pojęcie "eutanazja" po raz pierwszy pojawiło się najprawdopodobniej w V w. p.n.e., w komedii Kratinosa o nieustalonym tytule. Określił on w ten sposób "osobę mającą dobrą śmierć" nie wyjaśniając sensu tego terminu. Po raz kolejny pojęcie to zostało użyte pod koniec IV w. p.n.e. przez innego greckiego poetę – Menandra. Drugie znaczenie nadane terminowi "euthanatos", określało "łatwą śmierć" będącą efektem posiadania dystansu do własnego życia.
Także w kulturze Starożytnego Rzymu pojęcie "eutanazji" było obecne. Swetoniusz w Żywotach cezarów, zawarł opis śmierci cesarza Oktawiana Augusta, który chciał umrzeć w spokoju, bezboleśnie, szybko a nade wszystko świadomie, tak by móc uporządkować swoje sprawy, co było mu dane. Zatem w powyższych znaczeniach, na początku swojej historii, termin "eutanazja" oznaczał śmierć naturalną, ale w takim stanie zdrowia, by nie była ona powolnym umieraniem połączonym z cierpieniem.

Eutanazja bierna i czynna

Eutanazja bierna - czyli zaniechanie leczenia - Kiedy wobec tego mówimy o eutanazji biernej? Wtedy, gdy człowiekowi odmawia się leczenia, które mogłoby przynieść poprawę lub wyleczenie, w imię nieprzedłużania jego - pełnego cierpień - życia. Byłoby nią na przykład nieleczenie zapalenia płuc u osoby sparaliżowanej czy u dziecka z zaawansowanymi wadami wrodzonymi. Zapalenie płuc można wyleczyć, a celem odstąpienia od leczenia jest w tym wypadku spowodowanie śmierci osoby, której życie jest - naszym lub jej zdaniem - zbyt uciążliwe lub niepotrzebne.
Eutanazja czynna - czyli czynne działanie w celu spowodowania śmierci - Metoda może być różna. Może to być - i najczęściej jest - podanie leku, który zatrzyma akcję serca czy oddech. Nie ma tu znaczenia rodzaj podawanego środka. Czynną eutanazją będzie podanie wspomnianej wyżej morfiny, jeśli poda się ją w dawce, która ma spowodować, że człowiek przestanie oddychać. Ważny jest cel działania.

Eutanazja dobrowolna, niedobrowolna i wbrew woli pacjenta

Dobrowolna - Śmierć następuje w wyniku świadomej prośby osoby cierpiącej, w takim rozumieniu eutanazją dobrowolną będzie także samobójstwo.
Niedobrowolna - Śmierć następuje na prośbę osób trzecich, kiedy osoba cierpiąca nie jest w stanie sama takiej prośby wyrazić - np. gdy jest w śpiączce.
Wbrew woli pacjenta - Skrócenie życia dokonane wbrew woli pacjenta zdolnego do jej świadomego wyrażenia. Niektórzy, nawet najwięksi zwolennicy eutanazji, ten typ eutanazji odrzucają jako typowe zabójstwo.

Post został pochwalony 0 razy

Teleologiczny dowód na istnienie Boga (argument z projektu) - jedna z prób argumentowania na rzecz istnienia Boga. Mówi, że istnienie projektu świadczy o istnieniu projektanta, a skoro świat jest racjonalnie uporządkowany, to musiał istnieć ktoś, kto go uporządkował. Wszechświat jest tak skomplikowany, że musiałby być zaplanowany przez Boga;

Dawniej odwoływano się do pitagorejskiej harmonii dziś argumentuje się z zasady antropicznej lub matematyczności świata, rzadziej z biologicznej celowości lub niezwykłości umysłu. Według zwolenników cechy wszechświata są takie jakich spodziewalibyśmy się, gdyby był on dziełem inteligentnej siły wyższej.
Adwersarze tego argumentu nie podzielają opinii, że uporządkowanie musi świadczyć o Projektancie, porządek mogą bowiem tworzyć prawa natury np. dobór naturalny jest odpowiedzialny za dopasowanie organizmów żywych do środowiska. Inni komentatorzy uważają, że analogia jest błędna. Istnienie domu świadczy o istnieniu budowniczego, ale świat jako całość nie jest przedmiotem, który moglibyśmy w określony sposób doświadczyć. Przeciwnicy podkreślają także, że istota, która zaprojektowała tak skomplikowany wszechświat, sama musi być jeszcze bardziej skomplikowana, więc zgodnie z tą zasadą sama musiała zostać zaprojektowana.

Krytyka argumentu teleologicznego:
• porządek mogą tworzyć prawa natury, np. dobór naturalny warunkuje przystosowanie organizmów żywych do środowiska
• istota, która zaprojektowała tak skomplikowany Wszechświat, sama musi być jeszcze bardziej skomplikowana, więc zgodnie z tą zasadą sama musiała zostać zaprojektowana, co tylko oddala pytanie co było przed powstaniem Wszechświata – KTO STWORZYŁ BOGA?

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Dominika dnia Pią 17:38, 14 Sty 2011, w całości zmieniany 1 raz

utylitaryzm - pogląd etyczny (XVIII-XIX w.), głoszący, że to, co dobre, jest pożyteczne, że miarą słuszności postępowania powinna być użyteczność jego skutków i że celem działania moralnego, społecznego, politycznego powinna być przewaga przyjemności nad bólem i szczęście największej liczby ludzi. Dążenie do osiągnięcia celów praktycznych, materialnych.

leseferyzm - pogląd filozoficzno-ekonomiczny głoszący wolność jednostki, zwłaszcza w wymiarze społeczno-ekonomicznym. Wyraża dążenie do wolności gospodarowania oraz wyzwolenie z wszelkich zależności feudalnych. Rola państwa miała być ograniczona do roli nocnego stróża, który miał strzec fundamentalnych zasad wolności gospodarowania i prywatnej własności. Polityka leseferyzmu utożsamiana jest z liberalizmem gospodarczym, któremu dała swój początek. Prekursorem leseferyzmu był Jean Claude Marie Vincent, Markiz de Gournay.

libertarianizm - jest filozofią oraz stylem politycznego myślenia postulującym nieograniczoną swobodę dysponowania własną osobą (samoposiadanie) i własnością, o ile tylko postępowanie to nie ogranicza swobody dysponowania swoją osobą i własnością komuś innemu. Wstępne założenia libertarianizmu w USA opracował Jay Albert Nock. Według filozofii libertarianizmu, każdy człowiek jest wyłącznym posiadaczem swojego życia. Ich zdaniem, zanegowanie tego założenia oznaczałoby zezwolenie na przyznanie innym osobom prawa do ingerowania w jego życie.
Główni przedstawiciele libertarianizmu: Murray Rothbard, Karl Hess, Ludwig von Mises, Frédéric Bastiat, Friedrich Hayek, David Friedman.

rachunek szczęśliwości (zwany „rachunkiem hedonistycznym”) – zdefiniowany przez J. benthama celem człowieka jest unikanie bólu i dążenie do przyjemności, człowiek zaspokaja swe przyjemności, więc społeczeństwo też powinno. Należy dążyć do szczęścia. Celem zaś państwa i prawa jest dawanie ogólnego szczęścia. Algorytm ten opisuje ludzkie działanie jako dążenie do przyjemności i unikanie przykrości. Ta ogólna zasada została przez Benthama sprecyzowana przez zdefiniowanie wielu rodzajów przyjemności, do których człowiek dąży i przykrości, których unika oraz opis przykładowych sytuacji, w których dokonuje się wybór między poszczególnymi rodzajami przyjemności. Szczególnym problemem poruszonym przez Benthama była sytuacja wymiany przykrości za przyjemność jak np. praca w tym ujęciu jest taką wymiana polegającą na zamianie gotowości do znoszenia przykrości (pracy) na przyjemności wynikające z możliwości wykorzystania zapłaty.

z jednym mam problem ... ale znajdę na pewno i dorzucę.

Post został pochwalony 0 razy

Ontologiczny dowód na istnienie Boga !!!- Jego twórcą jest św. Anzelm z Canterbury. „Skoro Bóg jest istotą najdoskonalszą , nad którą nic doskonalszego pomyśleć się nie da, to muszą mu przysługiwać wszystkie atrybuty właściwe istocie doskonałej, w tym również istnienie”. Każdy z nas posiada w umyśle pojęcie Boga ( istoty najdoskonalszej). Opisując Boga obdarzamy go różnymi atrybutami np. mówimy że jest wszechpotężny, czyli stwierdzamy fakt, który nie potrafimy objąć naszym umysłem. Dowód ontologiczny ostatecznie obalony został przez Kanta. To co polega na przypisaniu jakiemuś bytowi jakiejś wartości, cechy w filozofii nazywamy predykatem. Istnienie nie jest predykatem, właściwością którą możemy dołożyć do innych właściwości. Nasze istnienie jest faktem egzystencjalnym. Pytanie o istnienie Boga przekracza możliwości nauki i ludzkiego rozumu. Istnienie Boga może byś przedmiotem jedynie naszej wiary. Anzelm popełnił błąd ontologiczny- nie można wnioskować o czyimś istnieniu z istoty.

Kosmologiczny dowód na istnienie Boga- św. Tomasz z Akwinu. Jego dowody nie odwołują się bezpośrednio do pojęcia „Bóg” ale opierają się na doświadczeniu (tzn. na analizie tzw. bytu skończonego). Podstawowa przesłanka- byt musi posiadać jakąś przyczynę swojego istnienia, ponieważ w nim samym jej nie ma.
Dowody:
• pierwszy dowód (ex motu) z istnienia ruchu wnosi, że istnieje pierwsza przyczyna ruchu
• drugi (ex ratione eausae efficientis) z niesamoistności świata wnosi, że istnieje istota samoistna będąca przyczyną świata;
• trzeci (ex possibili et necessario) z przypadkowości rzeczy wnosi, że istnieje poza nimi istota konieczna; wyjaśnienie:
• czwarty (ex gradibus perfectionis) z faktu, że istnieją istoty różnej doskonałości, wnosi, że istnieje istota najdoskonalsza Bóg;
• piąty (ex gubernatione rerum) z powszechnej celowości przyrody wnosi, że istnieje istota najwyższa, rządząca przyrodą a działająca celowo.
Św. Tomasz mówi, że wszystkie rzeczy, które są w świecie składają się z 2 komponentów; Istoty oraz Istnienia (jestem który jestem) .Zostaliśmy obdażęnie istnieniem bo ktoś nam je dał. W przypadku Boga istota, która jest istnieniem ( jeden komponent) wszystko inne ma dołączone istnienie

Post został pochwalony 0 razy

Zakład Pascala
Blaise Pascal był głęboko wierzącym chrześcijaninem. Prawdziwy bóg dla niego, to to bóg Abrahama, a nie bóg filozofów. Chcąc przekonać ludzi, że wiara w Boga opłaca się, w porywie swojego religijnego egoizmu i pewności siebie przekalkulował, co się opłaca a co nie. Zakład Pascala to rozumowanie przedstawione przez niego mające dowodzić, iż warto wierzyć w Boga.

Pascal rozpatruje w nim:
Bóg istnieje i nagradza za wiarę życiem wiecznym.
Bóg nie istnieje i nie istnieje życie wieczne.

Wiara w Boga ma równać się tu z przestrzeganiem chrzescijańskich zasad.

Jeżeli nie wierzysz w Boga i Bóg nie istnieje - nic nie tracisz.
Jeżeli nie wierzysz w Boga a Bóg istnieje - tracisz wszystko.
Jeżeli wierzysz w Boga a Bóg nie istnieje - nic się nie dzieje.
Jeżeli wierzysz w Boga i Bóg istnieje - zyskujesz wszystko.

Pascal więc twierdzi, że lepiej wierzyć w Boga, bo w wypadku jego nieistnienia nic się nie traci a w wypadku istnienia można wiele zyskać. Mamy więc dla ateisty nic lub karę ,a dla chrześcijanina nic lub nagrodę. Co jednak z innymi religiami? Co z innymi formami boga?

Pascal w swoim rozumowaniu cechuje się dużą ignorancją. Wychodzi z założenia, że nie wiemy, czy bóg istnieje, czy nie istnieje, więc - bóg jest albo go nie ma boga i na takiej dychotomii opiera całe swoje rozumowanie. Pascal bierze tu pod uwagę tylko ateizm i chrześcijaństwo ignorując wszelkie inne religie czy systemy filozoficzne. Pomija fakt, że bogów może być wielu, ze bóg może w ogóle nie patrzeć na ludzkie czyny, lub że wymaga czegoś innego, niż przewidzieli chrześcijanie.

Jeżeli nie ma chrześcijańskiego boga, a jest np. żydowski, egipski czy perski? Wtedy będąc chrześcijaninem traci się tyle co będąc ateistą, bo nie przestrzegając praw danego (niechrześcijańskiego) boga, naraża się na jego gniew i karę.

Jeżeli ktoś nie ma pewności czy bóg istnieje, nie ma również pewności czy bóg o którym mowa ma taką forme jak ta osoba przewiduje.
Możliwe, że boga nie obchodzi los człowieka, i wiara w niego też nic nie da.
Możeliwe, że bóg ma inne wymagania, niż załozył Pascal. Nie spełniając dokładnie tych wymogów też się traci. Bóg może oceniać np. czyny ludzi, a nie sam fakt czy wierza w boga czy nie.
Jeżeli Bóg istnieje ale jest bezosobowym bytem, który nie osądza a jedynie jest - ateista i chrześcijanin będą w tej samej sytuacji.

Post został pochwalony 0 razy

Anarchokapitalizm - doktryna społeczno-polityczna, nawiązująca do myśli głównie amerykańskich anarchoindywidualistów oraz klasycznej myśli liberalnej, zakładająca zastąpienie wszystkich niezbędnych funkcji społecznych spełnianych do tej pory przez państwo przez takie, które będą oparte na dobrowolnych umowach rynkowych. Jego zwolennicy uważają, że takie rozwiązanie będzie zarówno dla jednostki jak i społeczeństwa zdecydowanie lepsze i skuteczniejsze.

Anarchokapitalizm jest częścią nurtu libertariańskiego, od pozostałych doktryn wolnościowych różni się przede wszystkim stosunkiem do państwa. Minarchiści byliby skłonni pozostawić pewne funkcje w gestii państwa (policję, obronę, sądownictwo), zgodnie z klasyczną liberalną wizją państwa jako stróża nocnego - utrzymanie jednak tych instytucji zazwyczaj chcą uzależnić od opłat za konkretne usługi. Anarchokapitaliści zaś uważają, że mogą one pozostać w rękach prywatnych.

Reguła maximinu Rawlsa:
Wg. Koncepcji sprawiedliwości Rawlsa wybralibyśmy regułę maximinu tzn. maksimum wolności i minimum gwarantujące równość, tzn. minimum socjalne pochodzące z redystrybucji dóbr, które mogłyby dawać wszystkim równy dostęp do uczestniczenia w życiu społecznym i gospodarczym

Konserwatyzm:
Jest ideologią, która powstała jako reakcja na wydarzenia rewolucji francuskiej. Główne założenia konserwatyzmu sformułowane przez Huntingtona:
1. Człowiek jest istotą religijną, religia stanowi podstawę społeczeństwa obywatelskiego dzieje się tak ponieważ istniejący porządek społeczny posiada boską sankcję

2. Społeczeństwo jest naturalnym i ograniczonym produktem powolnego rozwoju historycznego istniejące instytucje ucieleśniają mądrość poprzednich generacji

3. Człowiek kieruje się nie tylko rozumem ale również emocjami i instynktem. Rozwaga, doświadczenie, uprzedzenie, zwyczaje są lepszymi przewodnikami niż rozum, abstrakcje, logika i metafizyka. Prawda jest cechą konkretnych doświadczeń a nie uniwersalnych założeń

4. Społeczność jest pierwotna w stosunku do jednostki, prawa ludzi wynikają z ich obowiązków, zło jest zaś zakorzenione w ludzkiej naturze nie zaś w istniejących instytucjach

5. Pomijając bezwzględne założenia moralne istotą społeczeństwa jest nierówność, społeczeństwo jest bytem złożonym z różnych klas i grup

6. "opowiadamy się za każdym istniejącym opartym na tradycji porządkiem przeciwko każdemu nie wypróbowanemu projektowi" Zmiana jest zwykle zmianą na gorsze

Post został pochwalony 0 razy

W ramach etyki normatywnej można wyróżnić 3 stanowiska: absolutyzm, relatywizm oraz immoralizm. Ich stosunek do norm etycznych jest następujący:
ASOLUTYZM: normy etyczne mają charakter uniwersalny i ponadczasowy,
RELATYWIZM: normy obowiązują tylko w ramach danego systemu pojęć np. tradycja, religia obyczajowość,
IMMORALIZM: Nie można uzasadnić żadnych norm moralnych.

ABSOLUTYZM - przeciwieństwo relatywizmu. Pogląd, w myśl którego wartości najwyższe, np. prawda (absolutyzm w teorii prawdy), dobro (absolutyzm etyczny), piękno (absolutyzm estetyczny), mają charakter absolutny - są wieczne i niezmienne, niezależne od indywidualnych zapatrywań ludzkich, okoliczności historycznych, koniunktury społeczno-politycznej itp.

RELATYWIZM – Pogląd podkreślający zmienny charakter wszystkich zjawisk, przez co sprawia, że prawda jest względna i niestała. Nie ma absolutnej prawdy, a wiedza zależy od zbyt wielu czynników by mogła być obiektywna i pewna.

IMMORALIZM - Pogląd kwestionujący istniejące systemy etyczne i wzorce moralne, czasami wiążący się z zadaniem unieważnienia wszelkich wartości i postulatem stworzenia nowej etyki w miejsce starej. W wersji skrajnej (jako amoralizm) immoralizm domaga się w ogóle zniesienia wszelakiej etyki i moralnych ograniczeń jednostki.

Post został pochwalony 0 razy