EGZAMIN

Hej

Wiadomo już kiedy będzie egzamin??

Post został pochwalony 0 razy

Zagadnienia do modernizmu i fundamentalizmu

Modernizm – znaczenie terminu w jego historycznym rozwoju
Podstawowe pojęcia związane z nowoczesnością (pluralizm, poznawcze skażenie, deinstytucjonalizacja, subiektywizacja)
Omówić wpływ modernizacji na religię oraz możliwe odpowiedzi religii na modernizację
Wyjaśnij, dlaczego fundamentalizm łączy się z ilfallibilizmem.
Znaczenia pojęcia fundamentalizm i sposoby jego definiowania
Fundamentalizm klasyczny (eponimiczny) i pojęcia z nim związane
Co wiesz na temat określenia „Bible Belt”? (autor, zasięg, wyjaśnienie pojęcia)
Relatywizm a fundamentalizm; pluralizm a sekularyzacja
Cechy ruchów fundamentalistycznych według Martina Marty'ego i Scotta Appleby'a.
Ewangelikalizm – znaczenie terminu i jego związki z polityką w USA dekad 80- 90 XX w. (kościół elektroniczny, Moral Majority, Nowa Prawica Chrześcijańska itd.)
Nurty w islamie współczesnym
Wymień charakterystyczne cechy modernistycznych nurtów w islamie.
Islamizm – znaczenie terminu i cechy zjawiska we współczesnym islamie.
„Protestantyzacja” współczesnego islamu
Opisz i wyjaśnij pojęcie „skrypturyzmu” na przykładzie współczesnego islamu.
Idżtihad - wyjaśnij pojęcie i jego znaczenie we współczesnym
Nurty w judaizmie współczesnym (charakterystyka) i ich stosunek do nowoczesności

Post został pochwalony 0 razy

rozumiem, że każdy sobie opracowuje :> nie ma szans na współpracę? i podzielenie się tym czymś?

Post został pochwalony 0 razy

no to ja zacznę... od pytania nr 3. Wpływ modernizacji na religię.
Wpływ ten można opisać jako proces biurokratyzacji i racjonalizacji. Biurokratyzacja ozn. przesiąkanie instytucji kościelnych technikami ze świata biznesu. Instytucje kościelne przesiąkają procesami ze świata biznesu, np. Centralizacja.. Faksay zamiast listów pasterskich, spowiedź przez telefon, datki przez internet.Centralizacja polega zatem na istnieniu centrum, po drugie społeczności do których kierowane jest przesłanie ma kontrolę nad centrum. Racjonalizacja- tredycyjnie religia wyznaczała rytm czasu.

Sposoby odp. na modernizację
-obrona nowych idei religijnych lub spojrzenie na tradycję w nowym świetle(staramy się na nowo odczytać to co jest w starym przekazie)
-świadome przystosowanie religii do nowego społeczeństwa-odrzućmy stare rozumienie kwestii, niech one towarzyszą nam w nowym myśleniu
-determinacja wysiłków by zachować swoją tradycję-sobór watykański, przystosowanie ikościoła do społ. przez zmainę mszy łacińskich na te w językach narodowych
-silne opowiedzenie się na swoją tradycją- tradycja religijna , nawet w najmniejszym stopniu nie może ulec zmianie. Nie można od nich odstąpić.
-otwarcie się na nowe religie np. do pogaństwa, ale cięzko jestodtworzyć pewne religie np. słowiańskie, religia druidów
(źródło -notatki)

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez goś dnia Śro 18:25, 01 Cze 2011, w całości zmieniany 1 raz

1. Modernizm- znaczenie terminu w jego historycznym rozwoju
Modernizm – pojęcie, które po raz pierwszy pojawiło się w liście papieża (495 r.n.e).
Słowo pochodzi od modo – niedawno, aktualnie. Wcześniej w 200 r.n.e mianem modern określano filozofię arystoteleizm.
W oświeceniu w XVIII wieku wychwalano stosunek do tego co nowoczesne, postrzegano to co JEST a nie to co BYŁO. Prawdziwa kariera tego słowa miała miejsce w XIX wieku (walka progresywistów z konserwatystami). Postęp określano jako proces dynamiczny. Dynamika zakładała, że to co teraz jest nowoczesne zostanie wyparte przez to co będzie w przyszłości. Nowoczesnośc nie oznacza aktualności, ale to co dopiero będzie i jest elementem świadomości historycznej. Postęp określano jako kategorię quasireligijną, koncepcję historyczną. W nowoczesnej świadomości następuje zanik wiary w postęp. Modernizm jest związany z kościołem katolickim, zatem może być też określany jako epoka w dziejach ludzkości.
2. Podstawowe pojęcia związane z nowoczesnością
Pluralizm – nowoczesność nie koniecznie się sekularyzuje, a koniecznie się pluralizuje. Stanowisko ontologiczne w myśl którego rzeczywistość składa się z bytów różnorakich, niesprowadzalnych do wspólnego mianownika. Pluralizm to sytuacja gdy różne grupy etniczne pokojowo ze sobą współżyją i utrzymuja ze sobą stosunki społeczne. Pluralizm relatywizuje w sensie instytucjonalnym (człowiek zmuszony jest do życia pośród instytucji mających różne poglądy przyjmując je i akceptując) oraz w obrębie jednostki. Aby społeczeństwo się nie rozpadło, przystosowanie musi być skuteczne, musi być pewien poziom zgody normatywnej, czyli zasady, co do których uważamy że nie ma pluralizmu np. nie zabijaj. Pluralizm ma też głębokie konsekwencje dla życia jednostki. W miare rozwoju cżłowieka pewne normy stają się pluralne (od kondycji losu do kondycji wyboru – kiedyś ludzie żyli wg kondycji losu w systemie kastowym, teraz mają wybór).
Poznawcze skażenie – to sytuacja gdzie człowiek nowoczesny zaczyna podważać poglądy, które do tej pory były niepodważalne przez innych ludzi i inne grupy społeczne.
Deinstytucjonalizacja – odnosi się do procesu gdzie tradycyjne, instytucjonalne formy zachowań ulegają rozmnożeniu (np. szkołę można było kiedyś wybrać jedną z 2 lub 3, teraz mamy ogromny wybór, o różnych poglądach). Deinstytucjonalizacja odnosi się do wszystkiego.
Subiektywizacja – proces gdzie instytucje tracą swój obiektywny status. Jednostka jest zdana na siebie w konstruowaniu swojej siatki norm i znaczeń. Obecnie mamy możliwość kształtowania przyszłości w różnych aspektach np. modele rodzinne. Siatka znaczeń sa to wartości jakie można wyznawać.
4. Wyjaśnij dlaczego fundamentalizm łączy się z ilfallibilizmem.
Hans Albert określił fundamentalizm na dwa sposoby. Jako fallabilizm czyli omylność – wiedza naukowa jest istotnie kwestionowalna, nie jest już wykluczone, że może być fałszywa. W teoriach naukowych nie określa się prawdziwości kategorycznie, tylko prawdobodobnie. Przez to nie osiąga się definitywnej i finalnej prawdy. Zasadniczo wiedza ma prowizoryczny charakter. Z drugiej strony jest ilfallabilizm czyli przekonanie o możliwości dotarcia do prawdy absolutnej. Z taką postawą mamy do czynienia w prawie religijnym, ponieważ prawdy religijne nie opierają się na gruncie naukowym. Fallibilizm zakłada, że nie ma pewnej prawdy, ilfallibilizm, że jest możliwe dotarcie do niej, a fundamentalizm to myśl intelektualna głosząca możliwość dotarcia do prawdy absolutnej.

Źródłem są notatki. Miłej nauki Smile

Post został pochwalony 0 razy

9. Cechy ruchów fundamentalistycznych według Martina Marty i Scotta Appleby

1. Powstają w odpowiedzi na kryzys, który odbierają jako zagrożenie dla tożsamości grupy
2. Angażują się w walkę z różnymi „innymi” ( np. modernistami, czy przywódcami własnej grupy religijnej, którzy ich zdaniem zawierają kompromis z nowoczesnością i sekularyzacją.
3. Mitologizują lub demonizują tych „innych”
4. Uznają wyd. historyczne za realizację wzorca „kosmicznego” często eschatologicznego ( dział refleksji teologicznej i filozoficznej o końcu świata)
5. Nie maja świadomości historycznej
6. Ustanawiają sztywne bariery socjokulturowe, by chronić się przed skażeniem wspólnoty przez „outsiderów”
7. Podążają za charyzmatycznymi przywódcami płci męskiej, których uznaja za miarodajnych interpretatorów tradycyjnych świętych tekstów.
8. Zdaniem autorów fundament. jest „ selektywnie tradycjonalistyczny i selektywnie nowoczesny” ( fundamentalizm nie jest tym samym co tradycjonalizm).

Post został pochwalony 0 razy

Pytanie 15. Opisz i wyjaśnij pojęcie „skrypturyzmu” na przykładzie współczesnego islamu.
Skrupturyzm (– od słowa łac. 'pismo'; tylko Pismo, tylko Biblia) ruch koraniczny, odrzuca tradycyjne rozumienie Islamu, opowiada się za koniecznością powrotu do jego źródeł. Skrupturyzm to stanowisko modernistyczne, nie konserwatywne. Ruch ten odwołuje się do czytania i studiowania Koranu w celu doszukania się jego ponadczasowego sensu, został zainspirowany działalnością misjonarzy protestanckich. Rozwija się w środowiskach kultur zachodnich, modernistycznych (np. muzułmanie ze Stanów Zjednoczonych), inspirowany jest orientalizmem zachodnim. Analiza Koranu odbywa się w oparciu o metody badawcze stosujące nowe technologie. Skrupturyzm dąży do oczyszczenia Islamu z nakazów i praktyk, które nie znajdują bezpośredniego uzasadnienia w treści Koranu. Ugrupowania skruptyrystyczne nawiązują wzajemną aktywność za pośrednictwem Internetu. Odrzucają one rolę duchownych, odrzucają opiekę immanów, konieczność kontaktu z Bogiem za jakimkolwiek pośrednictwem. Skruptyzm wprowadza następujące koncepcje:
Indywidualnego czytania i indywidualnego rozumienie Islamu. Nie ma być pośrednika pomiędzy księgą, a wiernym. Koran jest dla każdego zrozumiały.
Koncepcja samo odniesień (Selfreference) – W Koranie są odniesienia, które ze sobą skojarzone były by względem siebie sprzeczne.
Koncepcja prawdy rozwojowej, progresywnej – przesłanie Koranu jest zawsze prawdziwe, ale nie w każdych czasach i nie każdych okolicznościach brzmi tak samo.

Skruptycyzm kwestionuje 5 filarów islamu (różnie w różnych nurtach), np. wyznanie wiary - „Nie ma Boga nad Boga, a Muhamad jest jego prorokiem” - nie kwestionują tej części, ale mówią, że jest jeden Jedyny Bóg i jest on nieporównywalny z niczym innym. Nie ma więc żadnych partnerów dla Boga. Inny nurt dopatruje się bluźnierstwa w zdaniu zrównawczym Boga z Muhamadem. Szchada powinna zatem brzmieć „Nie ma Boga nad Allaha”. Wyznanie wiary nie jest związane z formułami słownymi, a z pewnym aktem wewnętrznym, zaś formuła pięciokrotnej modlitwy nie ma uzasadnienia w Koranie. Ruch ten kwestionuje też konieczność modlenie się w kierunku Mekki (Kibla rozumiana jako kierunek koncentracji i skupienia myśli), odrzuca zasady stroju i odnoszące się do żywności.

Post został pochwalony 0 razy

Do opracowania zostały zagadnienia 10, 14 i 17. Kto chętny?

Post został pochwalony 0 razy

Mam cośtutaj ale w sumie to już sam nie wiem czy to dobrze i co jest dobrze... Razz

NURTY W ISLAMIE WSPÓŁCZESNYM:

Fundamentaliści
Tradycjonaliści
Sufizm / Sufici
Moderniści
Sekularyści

Fundamentaliści: Opierają swoje rozumienie islamu na podstawowych źródłach tj. Koranie, Sunnie (zbiór opowieści o życiu Mahometa) plus u szyitów tradycja imamów. Popierają literalnie wprowadzanie prawa szarijatu, choć jego rozumienie może się różnić w zależności od tradycji lokalnych. Trzymają się koncepcji ummy ogólnoświatowej (umma: wspólnota wiernych, wzywają do walki z niewiernymi), (w średniowieczu były takie koncepcje królestwa chrześcijańskiego, rozwijane przez reformę i powstanie państw narodowych). Fundamentalizm ma czasem postać „skryptmoralistów”, wtedy skupiają się na religii a nie polityce, mają wtedy swoje nisze finansowane przez rząd i tam działają.
Literacką formą sunny (drugim źródłem islamu) są Hadisy (objawienia od Allaha wyrażone słowami Muhammada). Pierwszym źródłem jest Koran. Dwa nurty islamu: 1. Sunnici i Szyici – Uznają Koran – Uznają nauki Imamów czyli proroków religijnych. 2. Salafici i Wahabici
Salafici: (od Salaf – przodkowie) – za pioniera Salafitów uważa się Ibn Tajmija (1263 – 1328), który potępił współczesne mu filozoficzne i sufickie interpretacje islamu postulując do jego pierwotnej formy, oczyszczonej z późniejszych naleciałości. Termin Salafryna odnosi się jednak przede wszystkim
do nurtów reformatorskich wewnątrz islamu powstałych w wieku XIX, które nawiązywały do myśli Ibn Tajmija.
Wahabici: Muhammad Ibn Abd al-Wahhab – Idea Tawhid – jedności Boga + idee odrzucenia nie wahabiliskiej tradycji. Ekskomunika innych jako nie muzułmanów: dżihad zbrojny jako nie tylko dopuszczony ale i obowiązkowy przeciw niewiernym.
Określenie neofundamentalizm używane jest do opisania nurtów powstałych w pierwszej połowie XX wieku (bracia muzułmańscy)
Tradycjonaliści: Są najliczniejszą grupą w islamie. Konserwatywni muzułmanie, którzy podtrzymują wierzenia i tradycje odziedziczone przez wieki. Często są to tradycje lokalne, nie mające potwierdzenia w ortodoksji, ale przez wieki stały się nieodłącznym elementem religii (np. modlitwy na grobach). Nie popierają ekstremizmu ani terroryzmu, nie są wrodzy wobec innych wyznań. Angażują się w politykę, ale główną sferą są działania społeczne i kulturowe, edukacja, zachowanie tradycyjnych norm i zwyczajów.
SUFIZM: Tradycja muzułmańskiego mistycyzmu, wyraża emocjonalne i osobiste doświadczenie boskości. Często nazywany popularnym islamem, jego zwolennicy grupują się w zakonach lub bractwach, i to jest ważny element struktury społecznej. Duże znaczenie w azji centralnej, południowej i zachodniej, afryce, turcji południowej i pd – wsch azji. Charyzmatyczni przywódcy bractw odgrywają nie tylko religijne ale i polityczne role. Razem z tradycjonalistami zachowali znaczenie wśród mas, lecz elity odeszły w wyniku modernizacji czy neofundamentalizmu.
Sufizm jest zwalczany przez Salafitów.
Moderniści: (jak Muammar Kadafi z Libii) przyjmują, że islam jest do pogodzenia z nowoczesnością i starają się to udowodnić sięgając do przeszłości.
SEKULARYŚCI: Religijni w życiu publicznym, popierają oddzielenie religii od państwa i pryzmat prawa świeckiego nad religijnym. Sekularyzm ma długą tradycję na zachodzie, w islamie przednowoczesnym objawiał się napięciami między władcami a wymogami religii.
Wyróżnia się dwa skrzydła sekularystów: Liberalni oraz radykalnych

ALBO !!!!
Bo kurcze to sam nie wiem... Hrm

1. Islam – współczesne nurty.
~ Nie prawdziwym obrazem jest obraz islamu, w którym immani nawołują do wojny z Zachodem.
~ Od lat 70. dzieje się tam bardzo intensywna praca od podstaw : nurty nawołujące do wspólnych działań
-Indywidualnie każdy wierny jest zobowiązany do ciągłego zmagania się ze złem i walki o dobro. Wcześniej nazywano to określeniem „dżihad” ,był to przede wszystkim wysiłek wiernego.
-Obecnie ten indywidualny wysiłek człowieka jest skierowany na walkę z korupcją itp. Jest to ponoszenie odpowiedzialności za każdego wokoło niego.
-Wołanie o depersonalizację wzajemną.
-Tradycyjne muzułmańskie opierały się na związkach rodowych, klanowych. Bardzo ważna była vendetta – krwawa zemsta.
-Muhamad mimo tego, że wygłaszał takie heretyckie, godzące w interesy innych grup, to jednak spotkał się ze stosunkowo łagodnym sprzeciwem (gdyż należał do rodu kureiszytów, ubogi krewny rodu kupieckiego).
-Arabia jest teraz kulą u nogi, gdyż nowoczesne społeczności kierują się kwalifikacjami. Maż przyjmować tych, którzy są najlepsi, a nie tych którzy są krewnymi. To jest depersonalizacja w polityce i interesach. Borykała się z tym także Azja Centralna, czy Państwo Radzieckie.
-Kształtuje się islamska etyka pracy. Dla chrześcijaństwa w XVI i XVII wieku też się rozwijała.
-Przejawia się to w planach życiowych młodzieży islamskiej. Młodzi mają już swoją wizję życia (w diasporach), w tradycyjnych społecznościach realizują zamierzenia rodziców. Jest to prawie kastowa przynależność (jak w średniowieczu)

WYMIEŃ CHARAKTERYSTYCZNE CECHY MODERNISTYCZNYCH NURTÓW W ISLAMIE

Modernistyczne ruchy islamu ( Submitters, FREE-minds, Progresive Muslims)

Cechy:

- Społeczna mobilizacja - wciąganie ludzi z warstw niższych w obręb polityki. Ma poczucie, że jego los
w jakimś stopniu zależy od niego.
- Demokracja przeciwieństwem fatalizmu.

- Idea państwa: jako strażnika, gwaranta, inspiratora (kreatora) prawdziwej społeczności islamskiej.
Odwołują się do niej muzułmańscy ekstremiści. Szariat uzupełniany kodeksami, prawami,
instytucjami przez ciała pochodzące z wyboru, a nie z tradycji
- Skrypturyzm
- Czytanie Koranu i doszukiwanie się jego ponadczasowego sensu,
- Analizowanie Koranu z wykorzystaniem najnowszych technologii,
- dążenie do oczyszczenie Islamu z praktyk nie wynikających z Koranu,
- Odrzucanie roli duchownych
- Odrzucanie opieki immamów
- Odrzucenie konieczności kontaktu z pośrednikami boga i wiernych. Jest tylko wierny i Bóg.
- Submitters wprowadzają dwie koncepcje związane z Koranem:
- koncepcja samo odniesień: W Koranie są odniesienia które można byłoby wyciąć i umieścić obok siebie, i byłyby ze sobą sprzeczne.
- koncepcja postępującej prawdy: Boże przesłanie zawarte w Koranie traktuje się jako ludzkie
poszukiwanie tej prawdy (ludzkość jest przygotowana i coraz lepiej rozumie tą prawdę.
- Ruchy te zazwyczaj idą bardzo daleko w swoich poglądach.
- Szachada powinna mieć tylko pierwszą część (jest tylko bóg i nie ma on swoich towarzyszy)
- Są nurty mówiące, iż Muhamad był ostatnim prorokiem. Żadnego innego być już nie będzie.

Post został pochwalony 0 razy

13.Islamizm – znaczenie terminu i cechy zjawiska we współczesnym islamie.

Islamizm – zespół idei głoszących, że islam to religia ale także system polityczny. Jest bazą prawa stanowionego a bazą prawa stanowionego jest prawo muzułmańskie (muzułmanie powinni powrócić do oryginalnych teorii islamu).
Prawo muzułmańskie - „szariat”- jest bazą prawa stanowionego. Występują także prawa stanowione przez ludzi. Islamizm zakłada zatem, rozwijanie przez człowieka prawa stanowionego (poza ramy szariatu)
Islamizm to inaczej religia przełożona na prawo polityczne (program polityczny). Takie podejście budzi jednakże kontrowersje, gdyż religia powinna być religią samą w sobie. Obecne pojęcie islamu jest troche odbiegające od tradycyjnego pojęcia religii.
Wyróżnai się 3 obrony islamu (założenia islamu):
1. indywidualizacja
2. społeczna mobilizacja
3. idea państwa

Ad 1.)
We współczesnych muzułmańskich wizjach państwa, występuje idea, że każdy wierny zobowiązany jest do walki ze złem i do walki o dobro. Ta idea indywidualizacji znajduje odbicie w programach politycznych – walka z korupcją, kryzysem itp.(walka o depersonalizację, odosobnienie)
Depersonalizacja w islamie – nie zbudujemy społeczeństwa na znamienitych osobistościach. Zwalczanie feudalnego systemu stosunków międzyludzkich. Sukces osiągnie się wtedy gdy kierował będzie najwolniejszy
Drugi element indywidualizacji to wołanie o to by ambicje były wyznacznikiem o tym kto nim będzie. Wołanie o stworzenie możliwości (budujcie własne plany życiowe)
Ad 2.)
wciąganie ludzi z klas niższych w obręby polityki. Program polityczny, skierowany jest do prowincji, bo tradycyjne modele kariery na prowincji prawie wygasły. Przygotowany jest grunt pod demokrację – państwo islamskie jest gwarantem praw obywateli.
Ad 3.) ????

8.Relatywizm a fundamentalizm; pluralizm a sekularyzacja

Relatywizm a fundamentalizm
Relatywizm – uniemożliwia wszelką moralną argumentację
Fundamentalizm – dąży do wyeliminowania wszelkiej różnicy zdań
Współczesność rozpatruje się obecnie w kanonach relatywizmu i fundamentalizmu. P.Berger - „ dwie twarze nowoczesności”.
Relatywizm – wszystko jest zmienne, nie ma wartości absolutnej. Relatywizm nie sprzyja dyskusji, ponieważ nie ma absolutnej wartości, wszystko jest dopuszczalne. Fundamentalizm jest natomiast prawdą absolutną. Fundamentalizm głosi, że to co ja myślę jest prawdą, inni to durnie bo mają odmienne zdanie.
Można powiedzież, że te dwie postawy sa względem siebie bliskie. W każdym fundamentaliźmie istnieje relatywista i odwrotnie.

Pluralizm a sekularyzacja
Sekularyzacja - im społeczeństwo jest nowocześniejsze tym staje się ono mniej religijne. Wycofywanie się religii z wielu obszarów. Obserwacja tego co się dzieje w świecie, daje nam do myślenia, że współczesny świat nie sekularyzuje się (1979 r. – rewolucje w Iranie – ożywienie religijne; lata 80 - w USA- nowa chrześcijańska partia - ożywienie religijności). Sekularyzacja jest wyrazista w Europie Zachodniej (na zachód od Polski)
Międzynarodowa inteligencja (uniwersytety w USA) – oni są tak bardzo uczeni, że nie wierzą w religię. Takie są formy sekularyzacji, ale nie takie jak kiedyś wróżono.
Pluralizacja – nowoczesność nie koniecznie się sekularyzuje a koniecznie się pluralizuje. Kiedyś ludzie żyli w społeczeństwie, gdzie była ogólna zgoda dotyczacą przekonań normatywnych (ludzie byli zgodni, społęczeństwa mało o sobie wiedzieli). Tak było, zanim świat zrobił się globalną wiedzą społeczeństwa.
Pluralizm to sytuacje gdy (różne) grupy etniczne współżyją ze sobą w pokoju i utrzymują ze sobą stosunki społeczne. Zdarzały się jednak odmienne przypadki np. system kastowy w Indiach – kasty żyły ze sobą ale się ze sobą nie kontaktowały (nie był to pluralizm a współistnienie). Inny przykład to np. żydzi w Europie.
Pluralizm relatywizuje w sensie instytucjonalnym lub w obrębie jednostki. W sensie instytucjonalnym – człowiek jest zmuszony do życia pośród instytucji pojmującej różne poglądy tzn. przyjmując je i akceptując.
Aby społeczeństwo się nie rozpadło, musi być pewnien poziom zgody normatywnej (podstaw zasdaniczych). Przystosowanie np. kultura – spaja społeczeństwo. Musi istnieć konstytucja podstawowa, co do której twierdzimy że nie ma pluralizmu np. „prawo nie zabijaj”. Pluralizm ma także głębokie konsekwencje dla życia jednostki, w miarę rozwoju człowieka, pewne normy stają się pluralne - od kondycji losu do kondycji wyboru. Kiedyś ludzie żyli wg. kondycji losu – np. system kastowy, teraz mamy prawo do wyboru.

Opracowała Justynka:)

Post został pochwalony 0 razy